Veiligheidsrisico’s en economische schade

De kern van het probleem is dat kwetsbare systemen een economisch risico vormen, maar ook een bedreiging zijn voor onze veiligheid. Zowel cybercriminelen als statelijke actoren hebben het gemunt op Nederlandse systemen, waardoor een robuuste cyberweerbaarheid van levensbelang is.

Problemen bij niet-vitale bedrijven die het gevolg zijn van kwetsbaarheden, kunnen ook bij vitale en kritieke bedrijven (energie, telecom etc.) gevolgen hebben, waardoor de maatschappelijke impact groot kan zijn. Het minste dat ieder bedrijf en organisatie dus kan doen, is zich laten informeren over kwetsbaarheden en dreigingen en naar die informatie te handelen.

Maar dat kan alleen als die kwetsbaarheden bekend zijn. Extra vervelend is dat veel van die soort lekken vaak onbekend en dus onzichtbaar zijn. Als je als eerste weet hebt van zo’n lek, dan kun je die misbruiken. Daarom zoeken zowel cybercriminelen als zogeheten ethische hackers hiernaar. De ene groep om ze te misbruiken, de andere, zoals de vrijwilligers van het Dutch Institute for Vulnerability Disclosure (DIVD), om ze te rapporteren zodat ze gedicht kunnen worden.

Notificatie en gedragscode

In Nederland wordt veel gedaan om kwetsbaarheden te vinden en partijen die getroffen zijn te informeren. Hierbij wordt nauw samengewerkt tussen sectorale initiatieven en de Rijksoverheid, in het bijzonder de ministeries van Justitie & Veiligheid (JenV) en Economische Zaken en Klimaat (EZK). Er zijn op dit terrein echt stappen gezet de laatste jaren. Er worden nu veel meer organisaties en bedrijven op de hoogte gesteld door melders van kwetsbaarheden dan een aantal jaar geleden.

Een ander voorbeeld van een initiatief om dit soort informatie te delen, maar dan met een specifieke doelgroep waar de impact van beveiligingslekken en incidenten groot is, is het Clean Networks platform. Dit is tot stand gekomen dankzij een brede samenwerking van overheid, de Nederlandse internetsector en non-profit initiatieven om internetmisbruik in netwerken van ISP’s en hosters te bestrijden.

Het opsporen van kwetsbaarheden, het notificeren van getroffenen en het verhelpen van die kwetsbaarheden wordt in dit initiatief samengebracht in een technische oplossing. Hiermee worden automatisch de juiste meldingen met voorgestelde oplossingen en prioritering aan getroffen partijen gestuurd. Bij incidenten is hulp en ondersteuning beschikbaar. Zo fungeert Clean Networks als CSIRT (Computer Security Incident Response Team) voor Nederlandse ISP’s en de hostingsector.

Deelnemers verbinden zich daarnaast aan een gedragscode, zodat ook zij een verantwoordelijkheid dragen voor het schoon maken en houden van hun systemen. Er wordt een keurmerk ontwikkeld zodat zichtbaar wordt wie zich actief inspant om narigheid op te ruimen, en wie het met die risico’s niet zo nauw neemt. Het project wordt medegefinancierd door de Europese Unie en is internationaal toonaangevend voor hoe deze problematiek aangepakt kan worden.

Ook het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC) en het Digital Trust Center (DTC) verzorgen meldingen voor respectievelijk kritieke & vitale infrastructuur en voor het mkb. Daarnaast zijn er sectorale initiatieven, bijvoorbeeld voor de haven van Rotterdam en voor cybersecuritybedrijven. De Tweede Kamer nam recent de Wet bevordering digitale weerbaarheid bedrijven (ook wel DTC-wet) aan, waarmee informatiedeling over dreigingen, kwetsbaarheden en incidenten met het brede bedrijfsleven vanuit het DTC geregeld wordt.

Organisaties die dat willen, kunnen kortom geïnformeerd worden over kwetsbaarheden en beveiligingslekken (zodra) die bekend zijn. Toch kunnen we bijna dagelijks lezen over geslaagde hacks en het misbruik van bekende beveiligingslekken. Hoe kan dat?

Kennis en kunde benutten

Wat nog ontbreekt is een breder bewustzijn binnen organisaties dat kwetsbaarheden zich overal kunnen voordoen en dat er actie moet worden ondernomen. Het tijdperk waarin deze risico’s genegeerd konden worden zonder grote consequenties ligt al lang achter ons, maar dat besef leeft nog niet bij iedereen. Het is daarom nu de hoogste tijd dat bedrijven en organisaties het vinden en bestrijden van kwetsbaarheden proactief aanpakken. Elk bedrijf of organisatie heeft een verantwoordelijkheid om kwetsbaarheden te dichten.

Om de weerbaarheid te vergroten, moeten Nederlandse bedrijven en organisaties dus doortastender optreden. Brancheorganisaties hebben hierbij een rol door hun leden en achterban (beter) te informeren over hun verantwoordelijkheden, de risico’s die ze lopen en hoe ze deze kunnen verminderen.

Daarnaast hebben meldpunten, melders zelf en de overheid een belangrijke taak om het belang van het melden van kwetsbaarheden en het ondernemen van actie nog duidelijker naar voren te brengen.

Voor individuele bedrijven en organisaties is het noodzakelijk om informatiebeveiliging en het actief dichten van kwetsbaarheden hoog op de agenda te plaatsen, indien dit nog niet het geval is.

En voor alle betrokken partijen blijft samenwerking van groot belang, zowel als het gaat om het delen van informatie als het verhogen van het bewustzijn bij de bedrijven en organisaties dat adequaat handelen op basis van informatie over kwetsbaarheden en misbruik cruciaal is.

Door samen te werken en gebruik te maken van de beschikbare kennis en middelen, kunnen we de weerbaarheid tegen beveiligingskwestbaarheden verhogen. Gelukkig is er een overvloed aan kennis beschikbaar en staan zowel de overheid als sectorale initiatieven klaar om te helpen. Het is nu tijd voor actie.

Deze column is geschreven door Octavia de Weerdt en is een bewerkte versie van een expertartikel dat eerder bij AG Connect verscheen.